“Nee, het ligt niet aan de kleren”: wat droegen deze vrouwen toen ze slachtoffer werden van seksueel grensoverschrijdend gedrag?

Fotoreportage

“Nee, het ligt niet aan de kleren”: wat droegen deze vrouwen toen ze slachtoffer werden van seksueel grensoverschrijdend gedrag?

“Wat had je aan?” Deze vraag krijgen haast alle vrouwelijke slachtoffers van seksueel grensoverschrijdend gedrag naar het hoofd geslinderd nadat ze hun verhaal vertelden. Deze zeven vrouwen besluiten om de vraag te beantwoorden en maken hiermee een ding duidelijk: of je nu een volleybalshort draagt, of de trui van je vriend, wat je aanhebt doet er niet toe.

Emma (20)

Emma werd naar huis gebracht door de broer van haar beste vriend, na een gezellige avond op de kerstmarkt. Toen ze hem binnenliet om het toilet te gebruiken, werd ze verkracht in haar eigen huis.

Tuurlijk lag het niet aan de kleren, ik had een supergrote wollen trui aan

“Ik was met een aantal vrienden in een café beland, nadat de kerstmarkt dichtging. Hoewel er wel al wat drank was gevloeid, was ik vrij nuchter. Ik had het laatste uur alleen maar cola’s gedronken. Op een gegeven moment kwam de broer van mijn beste vriend (18) binnen. Ik kende hem niet. Ik had amper met hem gesproken, maar hij kwam naast mij zitten en begon hij zijn levensverhaal te vertellen. Een voor een gingen mijn vrienden weg. Toen mijn laatste vriend vertrok, besloot ik ook dat het tijd was om naar huis te gaan. Ik was alleen thuis, dus ik had geen bepaald uur dat ik naar huis moest komen. Iets wat ik als 16-jarige normaal wel had. De broer van mijn beste vriend wilde me per se naar huis brengen, zelfs nadat ik meerdere keren zei dat dit niet nodig was. Vanaf dat moment ging alles fout.”

“Toen we uiteindelijk voor mijn huis stonden, drong hij aan om een rondleiding te krijgen. Ik was namelijk net verhuisd. Ik wees dit af, waarop hij vroeg of hij dan de wc mocht gebruiken. Wat kon ik zeggen? Nee? Dus ik liet hem binnen. Hij bleef aandringen voor een huistour. Om van hem af te geraken besloot ik dit te doen. Hij was ongeïnteresseerd, tot we bij mijn kamer kwamen. Hij duwde me op mijn bed, trok mijn broek naar beneden en stak zijn penis in mij. Het gebeurde allemaal zo snel. In een fractie van een seconde. Ik bevroor volledig. Ik kon niet roepen, huilen of vechten. Toen hij klaar was zei hij: ‘Ik ken de weg naar buiten he’. En hij liep mijn huis uit. Ik was in slaap gevallen in dezelfde positie op mijn bed, met mijn broek naar beneden en mijn wollen trui nog steeds aan.”

“Ik heb dit nooit verteld tegen mijn toenmalig beste vriend. Ik durfde het niet. Ik ben zijn broer nog een paar keer tegengekomen, maar hij keek los door mij. Toen hij weg was, kon ik alleen maar stilstaan bij wat ik had gedaan of gezegd om hem te laten denken dat ik seks wou. Achteraf gezien weet ik beter: hij heeft mij verkracht. Maar ik wil het voor mezelf liever niet labelen als verkrachting. Ik minimaliseer het al heel mijn leven en alleen op deze manier kan ik ermee omgaan.”

Sylvia (20)

Sylvia zat op de bus, op weg naar haar vriend, toen ze ongepast werd aangesproken door een oudere man. Toen ze hem negeerde en uiteindelijk afstapte, achtervolgde de man haar tot ze bij een drukkere plaats kwam.

Ik had de trui van m’n vriend aan en een lange jeansbroek

“Hij glimlachte naar me dus ik glimlachte terug om vriendelijk te zijn. Hij vroeg waar ik moest afstappen, maar daar heb ik niet op gereageerd. Toen ik van de bus ging, stapte hij mee af en volgde hij dezelfde route als ik. Ik was bang. Het kon toeval zijn, maar ik voelde dat er iets niet klopte. Toen hij uiteindelijk heel dicht naast me kwam wandelen, wist ik dat mijn buikgevoel gelijk had.”

“Ik greep m’n tas stevig vast. Ik dacht eerst dat hij mij ging beroven. Maar toen zei hij dingen zoals: ‘waar ga je naartoe’ en ‘jij bent te mooi om alleen te wandelen’. Ik lachte het weg en antwoordde heel kort. Ik wilde die man niet boos maken, want God weet wat hij allemaal ging doen. Ik wimpelde hem meerdere keren af en liet weten dat ik een vriend had, maar dat hield hem niet tegen. Hij nodigde me uit om met hem naar huis te gaan en achtervolgde me al tien minuten. Alarmbellen gingen af. Mijn hart klopte in m’n keel. Toen we bij een drukker stuk kwamen, zei hij: ‘Alle hoertjes zijn hetzelfde’, en liep hij terug.”

“Het eerste wat ik voelde was opluchting, maar toch knaagde er een schuldgevoel. Was het verkeerd om naar hem te lachen? Had ik niet mogen antwoorden op wat hij zei? Had ik erom gevraagd? Je weet ergens wel dat het niet jouw fout is, maar het feit dat ik een schuldgevoel had, vind ik vandaag nog steeds vervelend.”

Hannah (19)

Hannah zat zes jaar geleden in de kamer van haar vier jaar oudere vriend toen ze het wou uitmaken. Een moeilijk moment, want hij bleef haar seksueel aanraken, waarop ze telkens “nee” zei.

Ik droeg mijn skinny jeans en die ene Hollister trui die iedereen had

“Ik herinner me nog hoe oncomfortabel ik was, nog voor ik hintte dat ik het wilde uitmaken. Alsof elk gewricht in mijn lichaam eens gekrakt moest worden. Hij begon heel klef te doen, misschien had hij door dat ik de relatie wilde beëindigen. Ik duwde hem van me af en zei telkens nee, maar hij hield niet op. Hij stak zijn hand in mijn broek en ik bevroor. De enige spier die bewoog was mijn hart, dat als een gek tekeerging. Ik weet nog dat mijn eerste gedachte was: ik kan hier niet weg, mama is hier nog niet. Als 13-jarige kon ik natuurlijk niet rijden. Pas toen hij zijn vinger in me stak, kon ik bewegen. Ik schoot recht en rende zijn huis uit. Ik ben mijn moeder tegemoet gewandeld en heb nooit meer iets gehoord van hem.”

“Bijna niemand kent mijn verhaal, behalve mijn moeder. Ook al weet ik dat het mijn fout was, heerst nog steeds een soort schaamte en angst in mijn hoofd als ik erover nadenk.”

Precious (24)

Precious krijgt op haar werk als hostessmanager in een hotel regelmatig ongewenste opmerkingen. Toen ze druk bezig was, kwam er een klant naar haar toe met de vraag waarom ze niet met hem flirtte.

Mijn werkkleren bestaan uit een broek, blouse en mijn naamkaartje dat er vaak voor zorgt dat ik ongepaste DM’s krijg

“Ik was op de gang berichtjes aan het sturen naar een collega over werkgerelateerde zaken. Een klant liep voorbij en stopte voor mijn neus. Ik herinner me nog altijd de blik op zijn gezicht. Ongeloof. Verwachting. Ik vroeg wat ik voor hem kon doen. Hij zei: ‘Waarom begin jij niet tegen mij te praten?’ Waarop ik hem vragend aankeek. ‘Je ziet er zo goed uit, dus waarom begin je geen gesprek met mij? Ik zou je zo uitnodigen op mijn kamer.’ Hij probeerde mijn naam te lezen op mijn naamkaartje. Gelukkig kon ik die wat bedekken met mijn arm. Ik was geschrokken, vooral door zijn laatste zin. Toen ik dit ging melden aan mijn manager, was de man al verdwenen.”

“Ik krijg wel vaker opmerkingen op mijn werk, maar dit incident blijft me altijd bij. Vooral omdat ik nog weet hoe hard ik geschrokken was. Ik liep nadien niet op mijn gemak door de gangen, bang dat ik door de man in zijn kamer zou worden getrokken.”

Sarah (22)

Sarah speelt volleybal en wordt vaak lastiggevallen wanneer ze in haar volleybaltenue buitenkomt.

In mijn sportkleren, die ik drie keer per week draag, word ik altijd geseksualiseerd

“Ik sport minstens drie keer per week in teamverband, in een vrouwenploeg. Iedere zomer doe ik mee aan een grastornooi. Een gelaten sfeer, waar het meestal warm is en het bier vloeiend uit de tapkraan loopt. De hoeveelheid ongevraagde kletsen op mijn kont die ik dan krijg, is niet op twee handen te tellen.”

“Het is jammer dat ik elke keer op mijn hoede moet zijn wanneer ik in mijn sportkleren verschijn in het openbaar. Alsof ik erom vraag omdat je mijn bovenbil kunt zien. Dat is toch gek?”

Feline (21)

Feline was aan het einde van een aangenaam en gezellige avondje uit besloot om alleen haar bed in te kruipen. Ze werd wakker met een jongen naast haar op bed, die ze eerder had leren kennen op een feestje.

Ik droeg mijn t-shirt en broek die ik vaker draag naar feestjes

“Ik had me goed geamuseerd met mijn vrienden. Eerlijk toegegeven, ik was vrij tot zeer beschonken. Tot op het niveau dat ik me niet zo veel herinner van de laatste uren van de avond. Mind you, ik heb dit vrij snel voor, ik was niet compleet kreupel. Toen we met een grote groep mensen op het kot van mijn vrienden toekwamen, besliste ik dat ik het best in mijn bed kroop.. Mijn vriendinnen vertelden me dat ik rond drie uur naar boven ging, en niet meer ben teruggekomen. Toen ik wakker werd, lag er echter iemand naast mij in bed.”

“Ik verschoot mij te pletter, want ik wist niet wat er de avond voorheen was gebeurd. Een vriendin die ook al was gaan slapen, vertelde me dat de jongen ’s nachts bij mij in bed was gekropen. Ze had mij verschillende keren horen zeggen dat ik dit niet wilde, en dat hij in zijn eigen bed moest gaan liggen. Omdat ik me niks van de laatste uren herinnerde, was ik erg bang dat we dingen hadden gedaan waar ik me niet comfortabel bij voelde. Zeker omdat hij achteraf ook vrij onduidelijk was over zijn intenties, of wat er precies was gebeurd.”

Marie (19)

Marie droeg haar Chiro-uniform op een feestje en voelde handen op haar rug en billen.

Ik had er niet over nagedacht dat mijn rok misschien te kort was

“Ik was 17 toen het mij overkwam. Ik ging voor het eerst in een hele lange tijd met mijn vriendinnen naar een Chirofuif. We trokken vol trots ons Chiro-uniform aan, omdat we dan gratis naar binnen mochten. Toen het al wat later begon te worden, merkte ik dat enkele van mijn vrienden ruzie maakten met andere jongens. Ik kwam tussenbeide, want ik had gewoon zin om plezier te maken, en wilde dat ze ophielden met hun gekibbel. Toen ik ertussen kwam, trok ik één van de jongens die ik niet kende weg. Hierna maakte hij verschillende avances die me oncomfortabel deden voelen. Hij raakte me aan op mijn rug en billen, en wilde met zijn hand onder mijn rok kruipen. Verder is er niks gebeurd, want we stonden nog steeds in een volle fuifzaal. Ik heb me er de rest van de avond weinig van aangetrokken, maar de dag erna voelde ik me er toch echt slecht bij. Ik weet niet of ik ooit nog in mijn Chirorok zal uitgaan, misschien koop ik eerst een grotere maat.”

Heb jij nog vragen over (seksueel) geweld? Of wil jij graag jouw verhaal eens kwijt? Op de hulplijn 1712 kun je terecht met al je vragen.

Fotoreportage